I hate μιζέρια!

Σιχαίνομαι τη μιζέρια!

Σιχαίνομαι τους μίζερους ανθρώπους. Και, επειδή κάποιες φορές γίνομαι κι εγώ μίζερος, αποφάσισα να κάνω κάτι γι' αυτό, γιατί δε θέλω να μισώ τον εαυτό μου.

Εγώ, λοιπόν, να τι λέω να κάνω: κάθε φορά που θα καταλαβαίνω ότι γίνομαι μίζερος, θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο!
Αυτό μόνο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να έχει: είτε θα συνετιστώ, ώστε να σταματήσω να πονάω και άρα θα πάψω να είμαι μίζερος, είτε το "high" και το "hangover" από το βάρα-βάρα θα είναι τόσο μεγάλα, που θα είμαι χαρούμενος χωρίς λόγο, σαν να ήπιαμε κανένα μπουκάλι tequila, οπότε πάλι θα πάψω να είμαι μίζερος και να εκπέμπω (μεταλαμπαδεύω - μπλιαχ!) την αρνητική μου αύρα στους άλλους...

ps: Κομμάτι από αυτό το έγραψα χτες σε comment στο blog της demy.