Η κατάληψη σαν ιδέα

Διαφωνώ γενικά με την κατάληψη σαν μορφή "αγώνα" ή διαμαρτυρίας. Αν κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να διαμαρτυρηθούν για κάτι, μπορούν να το κάνουν με άλλους τρόπους, οι οποίοι αφενός θα ήταν πιο εύκολα αποδεκτοί, χωρίς να προκαλούν και χωρίς να ενοχλούν κανένα, έχοντας αφετέρου καλύτερα αποτελέσματα.

Το αν υπάρχει λόγος για να γίνεται αυτός ο "αγώνας" είναι αμφίβολο.

Όλοι οι φοιτητές ξέρουν ότι η κατάσταση δεν είναι ιδανική και μάλιστα απέχει έτη φωτός από το ιδανικό. Αλλά η στείρα αντιπαράθεση, με τη μορφή της τυφλής εναντίωσης στην εκάστοτε κυβέρνηση, μόνο αποτελέσματα δεν μπορεί να έχει. Κακό στον εαυτό μας κάνουμε κλείνοντας - και καταστρέφοντας - το σπίτι μας. Με τακτικές σαν κι αυτή δεν πρόκειται ποτέ να κατακτηθεί τίποτα.

Ο μόνος τρόπος, για να βελτιωθεί η ποιότητα της παιδείας και των σπουδών στην Ελλάδα, είναι οι ίδιοι οι φοιτητές να απαιτήσουμε από τους καθηγητές μας καλύτερη ποιότητα σπουδών, μέσω της βελτιστοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, θεωρώ ότι θα έπρεπε να αρχίσει - επιτέλους και στη χώρα μας - να στηρίζεται, εν μέρει, και στον ιδιωτικό τομέα, από όπου η εισροή κεφαλαίων δύναται να είναι ογκώδης.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Jack (Daniel's)!

Γιατί, όταν πίνουμε, κάνουμε πράγματα πιο εύκολα από ότι θα τα κάναμε υπό άλλες συνθήκες;

Republic 100.3

Είναι ο αγαπημένος μου σταθμός. Εδώ και ένα χρόνο ακούω φανατικά και αποκλειστικά μόνο Republic. Όσοι ακούτε ξέρετε τι εννοώ. Όσοι δεν το έχετε κάνει ακόμα... σπεύσατε.

Βέβαια τίθεται κι ένα άλλο θέμα: να μην έχει ο αγαπημένος μας σταθμός την ίδια κατάληξη που είχε ο 88.5, πρώην αγαπημένος, ο οποίος πέρασε μια φάση μεγάλης - μουσικής και όχι μόνο - παρακμής. Εννοώ δηλαδή μήπως όλος αυτός ο πανικός γύρω από το Republic κάνει τους ανθρώπους του να αποπροσανατολιστούνε. Ελπίζω πως όχι...

Επίσης, σχετικά με τους δύο σταθμούς, έχω ακούσει και το σενάριου σύμφωνα με το οποίο οι περισσότεροι παραγωγοί του 88.5 πριν κανένα χρόνο την έκαναν με ελαφρά κι έφτιαξαν το Republic. Αυτό κατά πόσο είναι αλήθεια ή όχι δεν ξέρω, αλλά ελπίζω κάτι τέτοιο να μην ξανασυμβεί... :)

Καταλήψεις... γενικά

Πράξη πρώτη: Μάιος 2006
Από την αρχή του μήνα οι διαθέσεις των φοιτητών (μερίδας αυτών καλύτερα) γίνονται εμφανείς. Θα προχωρήσουν σε καταλήψεις. Κι έτσι γίνεται. Από τις 10, περίπου, του μήνα αρχίζουν καταλήψεις στη μείζονα πλειοψηφία των φοιτητικών συλλόγων της χώρας. Στις γενικές συνελεύσεις παίρνονται αποφάσεις για καταλήψεις μιας εβδομάδας και για νέα ΓΣ την επόμενη εβδομάδα. Στη νέα ΓΣ το έργο είναι το ίδιο: απόφαση για κατάληψη μιας εβδομάδας και νέα ΓΣ στο τέλος της εβδομάδας αυτής. Όλο αυτό το (κωμικό)τραγικό σκηνικό συνεχίζεται μέχρι και το τέλος του επόμενου μήνα (Ιουνίου), με αποτέλεσμα να χαθεί η εξεταστική του εαρινού εξαμήνου για χιλιάδες, στην κυριολεξία, φοιτητές σε όλη την Ελλάδα και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πράξη δεύτερη: Οκτώβριος 2006
Στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ τα μαθήματα για το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 06-07 ξεκινούν κανονικά τη Δευτέρα 16 του μήνα, αλλά, λόγω δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, η έναρξή τους αναβάλεται για μία μέρα. Τα μαθήματα αρχίζουν κανονικά από την επόμενη και συνεχίζονται ως και την Πέμπτη (19/10). Ωστόσο κάτι αξιοσημείωτο έχει συμβεί στο ενδιάμεσο: ο φοιτητικός σύλλογος Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων έχει γενική συνέλευση την Τετάρτη (18/10), στην οποία αποφασίζεται νέα κατάληψη για την επόμενη Τρίτη και Τετάρτη. Δηλαδή ξεκινώντας το εξάμηνό μας 15 μέρες αργότερα, ελέω της χαμένης καλοκαιρινής εξεταστικής που οδήγησε σε διπλη εξεταστική το Σεπτέμβριο, από ότι θα ξεκινούσε κανονικά, παίρνουμε (πάλι) απόφαση για κατάληψη, η οποία, βέβαια και σύμφωνα με τα όσα έχει δείξει η (πρόσφατη) ιστορία, προφανώς θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Με ποια λογική, και μάλιστα υπό αυτές τις συνθήκες, ψηφίζει κάποιος υπέρ της κατάληψης; Μαθήματα πότε θα γίνουν; Ή μήπως νομίζουν ότι έχουμε όλοι μας τη δυνατότητα ή ακόμα και τη διάθεση να καθόμαστε εδώ να περιμένουμε να δούμε πότε θα τους περάσει αυτούς η καύλα, για να καταφέρουμε όλοι οι υπόλοιποι, οι οποίοι παρεπιπτόντως είμαστε πολύ περισσότεροι, να κάνουμε μάθημα;

Εγώ δεν το ανέχομαι αυτό. Αλλά δεν μπορώ να κάνω και κάτι περισσότερο από το να κάθομαι και να περιμένω. Δυστυχώς...

...αρρώστια...

Προχτές είχα μια συζήτηση με κάποιον για το τι είναι χειρότερο: το συνάχι ή ο βήχας. Μέχρι χτες είχα μόνο βήχα. Τώρα τα έχω όλα μαζί: βήχα, συνάχι, πονόλαιμο, πονοκέφαλο... Αισθάνομαι σαν να έχω καταπιεί μια μπάλα και με πνίγει, εκεί που ο λαιμός ενώνεται με τον κορμό. Γενικά ό,τι είναι από τους ώμους και πάνω είναι σε άθλια κατάσταση...

ΕΛΕΟΣ!!!

I hate μιζέρια!

Σιχαίνομαι τη μιζέρια!

Σιχαίνομαι τους μίζερους ανθρώπους. Και, επειδή κάποιες φορές γίνομαι κι εγώ μίζερος, αποφάσισα να κάνω κάτι γι' αυτό, γιατί δε θέλω να μισώ τον εαυτό μου.

Εγώ, λοιπόν, να τι λέω να κάνω: κάθε φορά που θα καταλαβαίνω ότι γίνομαι μίζερος, θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο!
Αυτό μόνο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να έχει: είτε θα συνετιστώ, ώστε να σταματήσω να πονάω και άρα θα πάψω να είμαι μίζερος, είτε το "high" και το "hangover" από το βάρα-βάρα θα είναι τόσο μεγάλα, που θα είμαι χαρούμενος χωρίς λόγο, σαν να ήπιαμε κανένα μπουκάλι tequila, οπότε πάλι θα πάψω να είμαι μίζερος και να εκπέμπω (μεταλαμπαδεύω - μπλιαχ!) την αρνητική μου αύρα στους άλλους...

ps: Κομμάτι από αυτό το έγραψα χτες σε comment στο blog της demy.

HANGed Over...

Ακόμα κομμάτια πολλά από χτες...

Είχα γενέθλια και έπρεπε να το γιαρτάσουμε. Έκλεισα επιτέλους τα 20!

Anyway...